---

Sa kasamaang palad , masasabing kakaunti lamang ang bilang ng mgadayuhang may magandang pakikitungo sa kanilang mga kapitbahay na Hapon, kahit pa sabihing matagal na silang naninirahan dito sa Japan.

Maari nating simulan ang magandang pakikitungo sa ating mga kapitbahay kung aalamin natin ang kultura ng lugar at ang kanilang mga kaugalian.  Halimbawa  na lang sa paglilipat ng bahay, isa sa mga kaugalian ng Hapon ang personal na magbigay ng regalo bilang tanda ng kanilang pagbati at pagpapakilala.

Alamin at tingnan natin kung paano ang tamang pagbati sa unang pagkakataon na bibisita tayo sa bahay ng kapitbahay nating Hapon.

Yoshida	Fujita
– Sino yan?	– Mawalang galang na po. Kakalipatkolangsa kabilang bahay, ako po si Fujita.
– Magandang araw.	– Magandang araw po. Pasensya na po sa abala.
– Anong maipaglilingkod ko sayo.	– Kakalipatlangponaminsakabilangbahay at naisposana naming magpakilala. Akoposi Fujita. Kasamakosabahayangakingasawa at anaknanasa junior highschool. – Ikinagagalakkopo na makilala kayo.
– Ikinagagalak ko rin na makilala ka.	– Tanggapin nyopo ito.
– Maraming salamat at nag-abalaka pa.	– Walang anuman po.
– Kung may problema ka, huwag kang mag-atubiling magtanong.	– Salamat po sa pagtanggap.
– Salamat din.	– Maraming salamatulit. Magpapaalam na po ako.
– Pasensya na.	– Aalis na po ako.

Panoorin natin kung ano ang dapat gawin kapag pinapasok tayo sa loob ng bahay ng ating kapitbahay.

Yoshida	Fujita
– Sino yan?	– Paumanhinpo, akopo si Fujita.
– Hello, magandangaraw. Welcome.	– Magandangaraw. Pasensya na po sa abala.
– Halika ka, pasok ka.	– Sige po, mawalang galang na po.
– Tara, pasok ka sa loob.	– Maraming salamat po.
– Halika dito.	– Maraming salamat po ulit.

Pagkatapos tanggalin ang sapatos, ayusin ito ng paharap sa pintuan. Paalala lang na hindi maganda para sa mga Hapon na iharap ang likod ng puwitan habang inaayos ang sapatos.

Yoshida	Fujita
– Ito.. uminom ka ng chaa.	– Salamat po. Pasensya na po, wala po akong masyadong alam sa salitang Hapon at maging sa kultura nito, maari bang turuan ninyo ako ng tamang paraan?
– Hindi naman ito masyadong mahirap. Tara uminomtayo.	– Maramings salamat po.
– Hawakan mo ito sa kanang kamay at pagkatapos ay ilagay mo dito ang kaliwang kamay mo. At inumin mo nang dahan dahan.	– Oo nga. – Masarap po.
– Maraming salamat!	– (Sa pagbisita) Ano po ba ang nararapat na pag-usapan?
– Alam mo gusto-gustong pag-usapan ng mga Hapon ang tungkol sa klima.	– Tungkol sa klima!- Ang ganda po ng panahon ngayon!
– Oo nga! Medyo papainit na ang panahon.	– Oo nga po. Kapag ganitong maganda ang panahon, marami pong masayang bagay ang puwedeng gawin!
– Oo nga. Nakapunta ka na ba sa hanami?	– Opo, nagpunta na kami sa hanami.
– Saang hanami kayo nagpunta?	– May magandang park na malapit sa train station ng Tsu, doon kami nagpunta sa malapit sa park kasama ko po ang pamilya ko.
– Maganda ba?	– Opo, maganda.
– Nagdala ba kayo ng baong pagkain?	– Hindi po kami nakapagdala ng pagkain nong araw na’yon.
– Ganun ba. Marami bang Hapon ang naroroon?	– Opo, marami pong Hapon ang nandoon.

Gawin nating paksa ng usapan ang tungkol sa klima, lugar na gustong puntahan opang araw-araw na pamumuhay na ginagawa natin sa sarili nating bansa.

May ilang ding mga dayuhan na nagsisikap unawain ang kultura ng bawat isa upang makabuo ng isang magandang relasyon sa kanilang mga kapitbahay na Hapon. Pakinggan natin ang kuwento ng isang dayuhang Brazilyano na nakatira sa lungsod ng Suzuka.

「Interbyu sa bahay ng isang Brazilyano」

Humberto
「Hindi man ako magaling magsalita ng Hapon, maayos ang pakikisama ko sa mga Hapon. Hanggat nagkakaintindihan kami, maayos ang samahan namin. Kapag may problema kami ng anak ko, palagi nila kaming tinutulungan.

Cristina
「Kapag may sulat galing sa post office na hindi ko mabasa ang kanji, parati akong tinuturuan ng katabi kong kapitbahay na Hapon. At kapag may pumuntang Hapon na hindi ko kakilala, maari ko syang pakiusapan na tulungan akong makipag-usap. Paminsan-minsan ay dumaraan sila sa bahay para lang alamin kung may problema ba kami o nangangailangan ba kami ng tulong. Napakabait nilang tao. Sa palagay ko napakaimportante talaga kung maganda ang pakikitungo natin sa ating mga kapitbahay. Hindi tayo makakabuo ng maayos na pakikitungo kung sa araw araw na nakikita natin sila sa labas ay hindi natin sila babatiin bago man lang tayo pumasok sa trabaho. At para mas lalo pang tumibay ang pakikisama natin sa kanila, importanteng makisama tayo sa mga event na ginagawa nila sa komunidad.

Humberto
「Kahit alam nila na hindi ako marunong magsalita ng Hapon, talagang kinakausap nila ako at dahil dito, gustong gusto ko talaga ang mga kapitbahay kong Hapon.」

Napaka importante ng pagbuo ng magandang relasyon sa komunidad na ating tinitirahan. Dahil sa pakikipaglapit natin sa ating mga kapitbahay, maari nila tayong matulungan sa oras ng kagipitan, maari din tayong makipagpalitan ng kaalaman sa lenguwahe at kaugalian at maari ding tayong makabuo ng isang malakulturang event sa loob ng ating komunidad.

Dahil sa karamihan nang mga dayuhang residente ay kulang sa kaalaman tungkol sa kultura ng Hapon, kadalasang humahantong ito sa pag-iwas na makipagmabutihan sa kanilang mga kapitbahay na Hapon. Pero sana ay subukan nating makisalamuha ng may ngiti at makipagtulugan sa mga event nakanilang ginagawa. Maari ito ang maging simula ng isang magandang samahan sa ating mga kapitbahay.